Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής Τεχνολογίας - Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ��εσσαλονίκης, τμήμα αρχιτεκτόνων

ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΧΟΜΟΝΩΣΗ 

ΗΧΟΜΟΝΩΤΙΚΑ ΧΩΡΙΣΜΑΤΑ

Μονοκέλυφα ηχομονωτικά χωρίσματα

Τα μονοκέλυφα δομικά στοιχεία (τοίχοι και οροφές) έχουν ηχομονωτικές ικανότητες που εξαρτώνται κυρίως από την επιφανειακή τους μάζα (βάρος ανά τετραγωνικό μέτρο επιφανείας). Ως μονοκέλυφα νοούνται δομικά στοιχεία που αποτελούνται εξ ολοκλήρου από ένα υλικό ή περισσότερες στρώσεις υλικών εφ' όσον αυτές είναι σταθερά συνδεδεμένες μεταξύ τους.

Η ηχομονωτική ικανότητα ενός μονοκέλυφου δομικού στοιχείου αυξάνεται κατά 6dB για κάθε διπλασιασμό της επιφανειακής του μάζας. Η αναμενόμενη από το νόμο της μάζας ηχομόνωση μειώνεται σε ορισμένες περιπτώσεις από φαινόμενα όπως  της κυματοσύμπτωσης ή των ιδιοταλαντώσεων.

Τα επιχρίσματα δεν βελτιώνουν σημαντικά την ηχομόνωση των χωρισμάτων, παρά μόνον με την (περιορισμένη) πρόσθετη μάζα τους. Αντίθετα βελτιώνουν σημαντικά την ηχομόνωση τοίχων από διάτρητα στοιχεία που έχουν ανοικτούς πόρους ή τρύπες.

Hχοαπορροφητικά υλικά που τοποθετούνται απευθείας πάνω στον τοίχο δεν βελτιώνουν καθόλου την ηχομόνωσή του. Πρόσθετα υλικά, όπως πλάκες ή φύλλα μονωτικών υλικών, που κολλιούνται στον τοίχο ή κτίζονται μαζί του και εν συνεχεία καλύπτονται με επίχρισμα, μειώνουν συνήθως την ηχομονωτική ικανότητα του χωρίσματος.

Oι διαχωριστικοί τοίχοι κατοικιών, πρέπει να έχουν επιφανειακή μάζα >350 Κg/m². Oι μονοκέλυφες οροφές από μπετόν δεν καλύπτουν σε καμία περίπτωση τις απαιτήσεις των κανονισμών για τα δάπεδα των κατοικιών, παρά μόνο με κατάλληλα πλωτά δάπεδα ή επικαλύμματα δαπέδων.

Πολυκέλυφα ηχομονωτικά χωρίσματα

Τα πολυκέλυφα δομικά στοιχεία αποτελούνται από κελύφη που διαχωρίζονται από στρώσεις υλικών με ελαστικές ιδιότητες και λειτουργούν ως συστήματα μάζας-ελατηρίου-μάζας.

Τοίχοι και οροφές διπλού κελύφους, καλύπτουν τις απαιτήσεις των κανονισμών με γενικά μικρότερη επιφανειακή μάζα.

Xωρίσματα διπλού κελύφους, έχουν καλύτερες ηχομονωτικές ιδιότητες από τα αντίστοιχα μονοκέλυφα στις περιοχές συχνοτήτων πάνω από την ιδιοσυχνότητά τους. Για να έχει ένα χώρισμα διπλού κελύφους σημαντικά αυξημένες ηχομονωτικές ικανότητες πρέπει η ιδιοσυχνότητά του να βρίσκεται στην περιοχή συχνοτήτων <100Hz.

Σημαντική μείωση της ηχομονωτικής ικανότητας παρατηρείται όταν τα δύο κελύφη συνδέονται με ηχογέφυρες, (κομμάτια σοβά, σωληνώσεις κλπ) ή συνδέσεις που επιβάλλονται για λόγους στατικής επάρκειας.

Γενικά τα χωρίσματα υψηλών ηχομονωτικών ικανοτήτων, όπως είναι τα διπλοκέλυφα, υφίστανται σημαντικές απώλειες επιδόσεων λόγω των πλευρικών μεταδόσεων. Η μέγιστη αναμενόμενη ηχοπροστασία που παρέχει ένας τοίχος ανεξαρτήτως της ηχομόνωσής του, περιορίζεται συνήθως λόγω των πλευρικών μεταδόσεων στα 57dB (πιθανή μέγιστη τιμή ηχοπροστασίας).

Στην τελική επίδοση του διπλοκέλυφου χωρίσματος συνεισφέρει σημαντικά η ποσότητα και το είδος του ηχοαπορροφητικού υλικού που τοποθετείται μεταξύ των κελυφών. Πλήρης κάλυψη του διαστήματος με ηχοαπορροφητικό υλικό σε συνδυασμό με μεγάλο διάστημα (>10cm) και σχετικά πυκνό απορροφητικό υλικό (>100Kg/m³) δίνουν σημαντικά βελτιωμένα αποτελέσματα.

Ηχομονωτικές και ηχοαπορροφητικές επενδύσεις

Η απλούστερη και πλέον διαδεδομένη μέθοδος βελτίωσης της ηχομόνωσης ενός χωρίσματος είναι η μετατροπή του από απλό σε διπλοκέλυφο με την προσθήκη μιας επένδυσης. Ηχομονωτικές επενδύσεις κατακόρυφων χωρισμάτων (τοίχων) κατασκευάζονται συνήθως από γυψοσανίδες ή μοριοσανίδες. Το δεύτερο κέλυφος μπορεί να είναι μονό ή διπλό (καλύτερη στεγανότητα) και για τη στήριξή του χρησιμοποιείται ειδικός μεταλλικός ή ξύλινος σκελετός.

Στις επενδύσεις γενικά, αλλά κυρίως στις ψευδοροφές, δεν θα πρέπει να συγχέονται οι ηχομονωτικές με τις ηχοαπορροφητικές επενδύσεις. Οι ηχομονωτικές επενδύσεις είναι βαριές κλειστές κατασκευές, χωρίς ανοίγματα, οπές ή σχισμές, σε αντίθεση με τις ηχοαπορροφητικές που παρουσιάζουν ελαφριές, ινώδεις ή πορώδεις επιφάνειες για ηχοαπορρόφηση. Οι ηχοαπορροφητικές ψευδοροφές αποτελούν πολύ διαδεδομένα προϊόντα που εφαρμόζονται σε πολλές περιπτώσεις μεγάλων δημοσίων και ιδιωτικών χώρων, με στόχο τη μείωση του εσωτερικού θορύβου του χώρου, αλλά παρέχουν ελάχιστη ή καθόλου ηχομόνωση.